هنگامى که از بخش جنوبى تالاب و از روستاى خارا به طرف تالاب پیش مىرویم، ابتدا یک
پوشش گیاهى شامل گز و قیچ مشاهده مىشود،
که با گذر از آن به یک منطقه بیابانى با شنهاى روان مىرسیم و پس از آن مىتوان
پهنههاى وسیعى از نمکزارها و بلورهاى نمک را مشاهده کرد
زمین این دریاچه پوشیده از رسوبات نمک است که بر اثر انباشته شدن سیلابها و
آبهای سطحی در طول قرنها پدید آمدهاست. عمق نمک این دریاچه بین
۵ تا
۵۴ متر متغیر است و بزرگترین معدن نمک ایران میباشد؛ که توسط
لایههای خاک رس از یکدیگر جدا شدهاند،با هر بار بارش و تبخیر آب در این دریاچه،
نمکهای موجود، کرت بندیهای زیبایی به شکل پلی گن تشکیل میدهند و دیدن مناظر آن
خالی از لطف نیست. بخشهایی از این مناطق باتلاقی می باشد که برای مشاهده ی آن باید
1 ساعت پیاده روی کنید و حتماً نیاز به راهنما دارید.
خطر درکمین
گردشگران و محیط زیست، تالاب بین المللی گاوخونی
اگر چه استفاده
از مواهب الهی در طبیعت حق انسان و تمام موجودات زنده محسوب می شود، اما استفاده بی
حد ومرز و نادرست می تواند برای جوامع بومی و محیط زیست منطقه تهدید تلقی گردد.
مجهز شدن انسان به تکنولوژی روز، دلیلی بر
لزوم فتح همه ی قلعه ها نمی باشد . تالاب بین امللی گاوخونی با تنوع زیستی بالای
خود می تواند جوابگوی سلیقه های مختلف در عرصه گردشگری باشد و وجود دریاچه ، جنگل
گز ، جنگل تاغ ، نیزار ، دریاچه نمک ، رودخانه زاینده رود ، فرهنگ بومی و … اینها
هدیه طبیعت به انسان است که متاسفانه هراز چند گاهی دیده می شود که حرکت
هایی، جهت برهم زدن توازن آن صورت می گیرد؛ عمومی ترین آن رها کردن زباله می باشد
اما فرا تراز آن طمع انسان جهت دستیابی به نقاط بکر است که می تواند تهدیدی برای
خود انسان و همچنین طبیعت باشد .گردشگران عزیز باید متوجه باشند که اگرچه ما تالاب
گاوخونی را خشک کردیم اما این دلیل نمی شود که ما بتوانیم طول وعرض آنرا با خودرو
به گشت و گذار بپردازیم و اگر در این مسیر، طبیعت از ابزار دفاعی خود استفاده کرد،
نباید ما گله مند شویم چون مقصر خود ما هستیم.
احمد
شهباز ورزنه
|